विझलो आज जरी मी,
हा माझा अंत नाही…..
पेटेन उद्या नव्याने,
हे सामर्थ्य नाशवंत नाही ||
छाटले जरी पंख माझे,
पुन्हा उडेल मी.
अडवू शकेल मला,
अशी अजून भिंत नाही…
माझी झोपडी जाळण्याचे,
केलेत कैक कावे….
जळेल झोपडी अशी,
आग ती ज्वलंत नाही….
रोखण्यास आग माझी,
वादळे होती अतुर..
डोळ्यात जरी गेली धूळ,
थांबण्यास उसंत नाही…
येतील वादळे,खेटेल तुफान,
तरी वाट चालतो….
अडथळ्यांना भिऊन अडखळने,
पावलांना पसंत नाही….
कवी - सुरेश भट
