कोणीतरी रडतंय

कोणीतरी रडतंय

कोणीतरी रडतंय मगापासून

कोणीतरी रडत होतं

रात्रभर

कोणीतरी रडत बसलंय

युगानुयुग

तूच का गं

पण तू का रडते आहेस अशी

अविरत

रडायला काय झालं तुला

कोण म्हणालं का काही

कुणी मारलं का तुला

कुठं दुखतयं तुला

खुपतयं का कुठं काही

तू का रडते आहेस

एकटीच

इथं या अरण्यात बसून

की तूच हे अरण्य आहेस

रडणारं

कवी - अरुण कोलटकर 

"कोणीतरी रडतंय" हि कविता अरुण कोलटकर ह्यांच्या 'भिजकी वही' ह्या पुस्तकातून घेतली आहे. त्या पुस्तकाची लिंक सोबत देत आहे :

घर असावे घरासारखे

घर असावे घरासारखे

नकोत नुसत्या भिंती

इथे असावा प्रेम-जिव्हाळा

नकोत नुसती नाती

त्या शब्दांना अर्थ असावा

नकोच नुसती वाणी

सूर जुळावे परस्परांचे

नकोत नुसती गाणी

त्या अर्थाला अर्थ असावा

नकोत नुसती नाणी

अश्रूतुनही प्रीत झरावी

नकोच नुसते पाणी

या घरट्यातुन पिल्लू उडावे

दिव्य घेऊनि शक्ती

आकांक्षांचे पंख असावे

उंबरठ्यावर भक्ती

कवयित्री - विमल लिमये